// idea
Początkiem tworzenia koncepcji wieży widokowej była myśl o balansowaniu na pograniczu nieoczywistej harmonii. Wszelkie podziały, proporcje oraz wrażeniowość zostały oparte o doświadczenia jakie można wyciągnąć z podróży leśnymi ścieżkami. Nasza percepcja świata zależna jest od wielu czynników. O ile przyjemniejsze byłoby pokonanie 45 m, przemieszczając się pomiędzy wysokimi drzewami, zwracając uwagę na poszczególne pietra leśnej roślinności, a także otwierające się i przysłaniające widoki, niż bezpośrednie wejście na taką wysokość.
Chcąc wyjść naprzeciw takiej dysproporcji, w centrum myślenia postawiliśmy człowieka - odbiorcę projektowanej przestrzeni.
// kontekst
Regularny układ konstrukcyjny pozwolił na stworzenie modularnego systemu podpór. Podział bryły na segmenty odzwierciedlił podział na poszczególne piętra lasu, pozwalając tym samym na czytelne rozdzielenie elewacji i wprowadzenie pośrednich tarasów, gdzie zaplanowane zostały miejsca odpoczynku oraz elementy edukacyjne. Każde piętro traktuje o innej warstwie lasu, dając poczucie wspinania sią wraz z wysokością po strukturze ekosystemu.
Każdy segment schodów posiada indywidualną zasadę według której prowadzona jest droga tak, by osoba wchodząca mogła odczuć występujące pomiędzy poszczególnymi odcinkami zróżnicowanie. Tak oto każde z powstałych pięter, spoczników czy przejść występuje tylko raz, zupełnie jak w naturze.
Dało to możliwość utrzymania wcześniejszego założenia, by w oparciu o proste zasady stworzyć wyjątkowy i niebanalny efekt tak, by wejście na taras widokowy było doświadczeniem samym w sobie.
Konstrukcja i forma wieży pozostała ściśle w takiej formie, do której ludzkie oko w kontekście lasu przywykło. Używając tradycyjnej deski elewacyjnej, łaty, sztachety powstała nienarzucająca się struktura. Pionowe podziały wysmuklają obiekt, a umieszczana raz w płaszczyźnie elewacji deska, a raz ustawiona na sztorc, buduje ciekawą przestrzenność obiektu. Prowadzona ścieżka została tak ułożona, by w jednym miejscu przysłaniać widok, a w innym z kolei dać bardzo daleką perspektywę na przebytą już drogę. Dzięki temu zabiegowi droga ku platformie widokowej została wzbogacona o liczne otwarcia widokowe, plany, a także kadry.
// edukacja
Spotykane na trasie tablice przedstawiają przemieszczanie się wzwyż pięter lasu, traktując kolejno o poszczególnych fragmentach zgodnie z podziałem pięter. Tak np. pierwszy segment odpowiada za ściółkę leśną i dalej odpowiednio: podszyt, runo leśne, korony drzew i zwieńczenie widokowe.
Dwa piętra przewidują dodatkowe perforacje w podłodze wypełnione elastyczną siatką umożlwiającą położenie się na niej. Stanowi to rozszerzenie aspektów edukacyjnych o walory empirycznego doświadczenia zarówno dla dzieci jak i starszych. Poza widokowym doświadczeniem wysokości, możemy się z nią również skonfrontować w bardziej bezpośredniej formie.
lokalizacja _ zwierzyniec, polska
organizator _ SARP odział lublin
rodzaj konkursu _ realizacyjny
współpraca _ michał szymański, jakub wichtowski
projekt _ 2023